• Τα πολυδύναμα εμβόλια πρέπει να προτιμώνται των ολιγοδύναμων
• Τα εμβόλια κάτω από τη διακεκομμένη γραμμή είναι συνιστώμενα και όχι εμβόλια ρουτίνας

 

Επεξηγήσεις πίνακα εμβολιασμών

1. Εμβόλιο Ηπατίτιδας Β (HepB):

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: Γέννηση
Χορήγηση Hepb εμβολίου στη γέννηση και μετά ακολουθεί κανονικά ο εμβολιασμός με 3 δόσεις εξαδύναμου.

• Όταν η μητέρα είναι φορέας του επιφανειακού αντιγόνου του ιού της ηπατίτιδας B (HbsAg+), η 1η δόση του μονοδύναμου εμβολίου της HepB, καθώς και 0.5 ml υπεράνοσης γ-σφαιρίνης, έναντι του ιού της ηπατίτιδας Β (HBIG), πρέπει να χορηγηθούν εντός 12 ωρών από τη γέννηση.
• Σε περίπτωση που δεν είναι γνωστό, αν η μητέρα είναι HbsAg αρνητική, πρέπει να χορηγείται η 1η δόση του HepB εντός 12 ωρών από τη γέννηση. Στη συνέχεια, να γίνεται άμεσα έλεγχος για επιφανειακό αντιγόνο (ΗBsAg) στη μητέρα και, αν είναι θετική, να χορηγείται και HBIG στο νεογνό όχι αργότερα από την ηλικία της μιας εβδομάδος.

2. Εξαδύναμο εμβόλιο Διφθερίτιδας – Τετάνου – ακυτταρικό Κοκκύτου – Πολιομυελίτιδας – αιμόφιλου ινφλουέντζας τύπου Β και ηπατίτιδας Β (DTaP-IPV-Hib-HepB)

• Χορηγείται σε 3 δόσεις (2, 4 και 8 μηνών) και ακολουθεί μια δόση με πενταδύναμο (DTaP-Hib-IPV) 12 μήνες μετά από τη τελευταία δόση του 6-δύναμου.
• Το DTaP διατίθεται στην Ελλάδα σε συνδυασμό με άλλα εμβόλια ως τετραδύναμο (DTaP–IPV), πενταδύναμο (DTaP-IPV-Ηib) και ως εξαδύναμο (DTaP-IPV-Ηib-HepB). Τα πολυδύναμα εμβόλια προτιμώνται γιατί πλεονεκτούν έναντι των ολιγοδυνάμων (καλύτερη εμβολιαστική κάλυψη, ανοσοποίηση έναντι πολλών αντιγόνων και με λιγότερα τρυπήματα). Η αποτελεσματικότητα είναι η ίδια είτε γίνει πολυδύναμο ή μεμονωμένο εμβόλιο.
• Εμβόλιο Τετάνου – Διφθερίτιδας – Ακυτταρικό Κοκκύτη – IPV (DTaP-IPV), για παιδιά μικρότερα των 7 ετών (Tetravac).
• Εμβόλιο Τετάνου – Διφθερίτιδας – Ακυτταρικό Κοκκύτη – IPV (DTaP-IPV) για παιδιά μεγαλύτερα των 7 ετών (Boostrix ή Repevax). Συνιστάται να γίνεται στην ηλικία 11-12 ετών αν έχουν περάσει τουλάχιστον 5 χρόνια από προηγούμενο εμβολιασμό με εμβόλιο που περιείχε τοξοειδές Τετάνου – Διφθερίτιδας. Όταν κυκλοφορήσει το τριδύναμο TdaP θα πρέπει να γίνεται τριδύναμο αντί του τετραδύναμου. Ακολουθούν επαναληπτικές δόσεις του Td ανά 10-ετία δια βίου.
• Χορήγηση 4ης δόσης Hep B συνιστάται σε πρόωρα ≤2000g που γεννιούνται από μητέρα θετική στο HbsAg. Επανάληψη όλων των δόσεων απαιτείται πολύ σπάνια, στα παιδιά θετικών μητέρων, που εμβολιάστηκαν κανονικά στη γέννηση αλλά παρουσιάζουν χαμηλό αντισωματικό τίτλο anti-HBs.

3. Εμβόλιο κατά του Πνευμονιόκοκκου συζευγμένο (PCV20)

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: 6 εβδομάδες

• Το PCV20 συνιστάται για όλα τα υγιή παιδιά <5 ετών σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα (πίνακας), σε σχήμα 3+1
• Σε βρέφη 7-11 μηνών, που καθυστέρησαν να εμβολιασθούν, συνιστώνται 2 δόσεις (PCV20) με μεσοδιάστημα τουλάχιστον ενός μηνός και μία 3η επαναληπτική δόση PCV20 στην ηλικία 12-15 μηνών.
• Σε παιδιά μεγαλύτερα των 12 μηνών που πρωτοεμβολιάζονται συνιστώνται 2 δόσεις PCV20 με μεσοδιάστημα τουλάχιστον 2 μηνών, ενώ σε μεγαλύτερα των 2 ετών μία δόση PCV20.
• Σε παιδιά από την ηλικία των 15 μηνών που έχουν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό με PCV13, μπορεί να χορηγηθεί μια δόση του PCV20 για την κάλυψη των 7 επιπλέον οροτύπων. Θα πρέπει να παρέλθουν τουλάχιστον 8 εβδομάδες από την τελευταία δόση PCV.
• Σε άτομα αυξημένου κινδύνου για πνευμονιοκοκκική νόσο ηλικίας 24-59 μηνών που έχουν λάβει ≥3 δόσεις PCV13 ή PCV15, συνίσταται μία επιπλέον δόση PCV20 τουλάχιστον 8 εβδομάδες από την τελευταία δόση PCV.
• Σε άτομα αυξημένου κινδύνου για πνευμονιοκοκκική νόσο ηλικίας 24-59 μηνών που έχουν λάβει <3 δόσεις PCV13 ή PCV15, συστήνονται 2 δόσεις PCV20 (τουλάχιστον 8 εβδομάδες από την τελευταία δόση PCV και με μεσοδιάστημα 8 εβδομάδες μεταξύ τους.
• Παιδιά ηλικίας 6-18 ετών αυξημένου κινδύνου για πνευμονιοκοκκική νόσο που έχουν εμβολιαστεί με PCV13 ή PCV15, συστήνεται να λάβουν μία δόση PCV20 τουλάχιστον 8 εβδομάδες από την τελευταία δόση PCV.
• Αν κάποιο παιδί έχει ξεκινήσει τον εμβολιασμό του με PCV13 μπορεί να τον ολοκληρώσει με PCV20.

4. Εμβόλιο κατά του Μηνιγγιτιδόκοκκου συζευγμένο (MCC και MCV4)

• Υπάρχουν δυο είδη MCV4. Το ένα χορηγείται από την ηλικία των 12 μηνών και το άλλο από την ηλικία των 2 ετών.
• Το MCC γίνεται σε δύο δόσεις στην ηλικία των 3 και 5 μηνών αντίστοιχα. Στην ηλικία των 12 μηνών χορηγείται μια δόση MCV4 και επαναλαμβάνεται στην ηλικία των 12 ετών.
• Το MCV4 συνιστάται από την ηλικία των 12 ετών έως και 59 ετών, ανεξάρτητα αν έχει προηγηθεί εμβολιασμός με MCC.

5. Εμβόλιο κατά της Ιλαράς – Παρωτίτιδας – Ερυθράς (MMR)

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: 12 μήνες

• Συνιστώνται 2 δόσεις του εμβολίου σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα (πίνακας).
• Η 2η δόση συστήνεται σε ηλικία 2 ετών, μπορεί όμως να χορηγηθεί και νωρίτερα αρκεί να έχουν περάσει 4 εβδομάδες μετά την πρώτη. Και οι δύο δόσεις πρέπει να χορηγούνται μετά το 12ο μήνα ζωής. Τα άτομα που δεν έχουν εμβολιασθεί με 2η δόση μέχρι την ηλικία των 18 ετών πρέπει να εμβολιάζονται.

6. Εμβόλιο Ανεμευλογιάς

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: 12 μήνες

• Το εμβόλιο της ανεμευλογιάς συνιστάται μετά την ηλικία των 12 μηνών για παιδιά που δεν έχουν νοσήσει. Η 2η δόση συστήνεται σε ηλικία 2 ετών, μπορεί όμως να χορηγηθεί και νωρίτερα αρκεί να έχουν περάσει 3 μήνες μετά την 1η δόση. Εάν η 2η δόση χορηγηθεί σε μεσοδιάστημα 4 εβδομάδων από την 1η δόση σε παιδιά 12 μηνών έως 12 ετών θεωρείται αποδεκτή και δεν επαναλαμβάνεται.

Εμβόλιο Ιλαράς – Παρωτίτιδας – Ερυθράς – Ανεμευλογιάς (MMRV)

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: 12 μήνες

• Το MMRV μπορεί να χορηγείται εναλλακτικά αντί MMR και ανεμευλογιάς μεμονωμένα, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα (1η δόση 12-15 μηνών και 2η δόση 2 ετών) ή και νωρίτερα με μεσοδιάστημα 3 μηνών.

7. Εμβόλιο Ηπατίτιδας Α.

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: 12 μήνες

• Συνιστώνται δύο δόσεις με μεσοδιάστημα 6 μηνών.

8. Εμβόλιο ιού ανθρώπινων θηλωμάτων

• Το HPV θα πρέπει να γίνει εμβόλιο ρουτίνας όχι μόνο για τα κορίτσια, αλλά και για τα αγόρια.
• Θα πρέπει να χορηγείται στην ηλικία των 11 ετών σε δύο δόσεις, με μεσοδιάστημα 6 μηνών.

9. Εμβόλιο BCG

• Η πρόληψη της φυματίωσης με εμβολιασμό στη γέννησησυνιστάται σε παιδιά πληθυσμιακών ομάδων με υψηλό δείκτη διαμόλυνσης (π.χ. μετανάστες, αθίγγανοι κ.ά.) ή όταν υπάρχει ιστορικό φυματίωσης στο άμεσο περιβάλλον της οικογένειας.
• Όσα παιδιά της ομάδας αυτής δεν εμβολιασθούν στη γέννηση, δύνανται να εμβολιασθούν και αργότερα (έως 12 ετών).

10. Εμβόλιο κατά της γρίπης.

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: 6 μήνες για το τριπλό αδρανοποιημένο εμβόλιο (TIV) και 2 ετών για το ζων εξασθενημένο (LAIV)

• Το παρεντερικό αντιγριπικό εμβόλιο (TIV) συνιστάται για παιδιά >6 μηνών που ανήκουν σε ομάδες αυξημένου κινδύνου (βλέπε ομάδες αυξημένου κινδύνου).
• Δύο δόσεις εμβολίου της γρίπης απαιτούνται σε παιδιά 6 μηνών έως 8 ετών που εμβολιάζονται για πρώτη φορά ή που πρωτοεμβολιάστηκαν τον προηγούμενο χρόνο με μία μόνο δόση εμβολίου.

11. Εμβόλιο κατά του Ρότα ιού (RV)

Μικρότερη ηλικία χορήγησης: 15 εβδομάδες

• Στην Ελλάδα διατίθενται δύο εμβόλια που χορηγούνται σε 3 δόσεις (2, 4, και 6 μηνών) και σε 2 δόσεις (2 και 4 μηνών) αντίστοιχα. Η 1η δόση πρέπει να χορηγείται στην ηλικία 1,5 – 3 μηνών και να έχει τελειώσει το αργότερο στην ηλικία των 6 μηνών. Εάν καθυστερήσει η έναρξη του εμβολιασμού, η μέγιστη ηλικία για την τελευταία δόση είναι ο 8ος μήνας. Μετά τον 8ο μήνα δεν πρέπει να γίνεται ο εμβολιασμός, καθότι αυξάνει η συχνότητα του εγκολεασμού στο γενικό πληθυσμό ανεξαρτήτως εμβολιασμού και έτσι το εμβόλιο μπορεί να συνδεθεί με αυτόν, ακόμη και χωρίς να ευθύνεται.

12. Εμβόλιο κατά του Μηνιγγιτιδόκοκκου Β (Meningococcal Group B Vaccine)

Το εμβόλιο κατά του Μηνιγγιτιδόκοκκου Β (Bexsero) είναι συνιστώμενο και το δοσολογικό του σχήμα έχει ως εξής:

• 2-5 μηνών: 3 δόσεις + 1 αναμνηστική. Μεσοδιάστημα δόσεων βασικού εμβολιασμού ≥ 1 μήνας, αναμνηστική δόση στην ηλικία 12-15 μηνών.
• 6-23 μηνών: 2 δόσεις + 1 αναμνηστική. Μεσοδιάστημα δόσεων βασικού εμβολιασμού ≥ 2 μήνες, αναμνηστική δόση:
  • ηλικίες 6-11 μηνών: στο 2ο έτος της ζωής (≥ 2 μήνες μετά το βασικό εμβολιασμό)
  • ηλικίες 12-23 μηνών: 12-23 μήνες μετά το βασικό εμβολιασμό

• ≥ 2 ετών: 2 Δόσεις. Μεσοδιάστημα δόσεων:
  • ≥ 2 μήνες για παιδιά 2-10 ετών
  • ≥ 1 μήνα για άτομα ≥ 11 ετών

Η ανάγκη για αναμνηστική δόση δεν έχει τεκμηριωθεί.